Eco-logical and Trendy

Projekt zrealizowali uczniowie trzech szkół z Polski, Hiszpanii i Turcji. Jego tematyka koncentrowała się na zagadnieniu świadomości ekologicznej Europejczyków. Działania projektowe dotyczyły wpływu przemysłu odzieżowego na globalne zmiany klimatyczne. Uczestnicy analizowali koszty produkcji odzieży, zużycie wody, koszty transportu ubrań, ilość kupowanych towarów w stosunku do potrzeb indywidualnych, pisali listy do producentów odzieży z zapytaniem o warunki pracy, warunki higieny, jakość produkowanych strojów. Uczniowie omawiali także wady i zalety kupowania odzieży używanej, wypełniali oraz analizowali ankiety nt. trendów modowych w krajach partnerskich i dress code’u, stworzyli wirtualny bazar, gdzie prezentowali ubrania, którymi mogą się wymienić z innymi uczestnikami, stworzyli plakaty zawierające rady istotne przy kupowaniu odzieży tzw. Dos and Don‘ts. Zadania wykonywane były w grupach międzynarodowych. Głównym celem projektu było podniesienie świadomości ekologicznej społeczeństwa. Pytania podstawowe brzmiały: W jaki sposób można podnieść świadomość konsumentów w zakresie kupowania ubrań? Jak zachowania konsumentów dotyczące nabywania odzieży wpływają na środowisko naturalne, zasoby wody, czyste powietrze, życie ludzi pracujących w fabrykach produkujących ubrania? Celem językowym realizowanego przedsięwzięcia było podniesienie umiejętności posługiwania się językiem angielskim w mowie i piśmie (udział w działaniach projektowych w sytuacjach komunikacyjnych, tworzenie oficjalnych dokumentów: listy oficjalne, plakaty informacyjne, gazeta online). Celem kulturowym było poszerzenie wiedzy i zrozumienia wobec innych kultur, w szczególności w zakresie postawy konsumpcyjnej, stylu ubierania się, podejścia do kwestii ekologicznych, ekonomicznych i kulturowych.  W projekcie zrealizowano następujące działania: na początku sformułowano pytanie główne: Jak podnieść świadomość konsumentów w zakresie kupowania ubrań? Punkt wyjścia do analizy problemu stanowiła projekcja filmów pt. „The True Cost” oraz „How clothes fashion contributes to the global warming?”. Kolejnym etapem była dyskusja nad aspektami ekonomicznymi, moralnymi i ekologicznymi produkcji odzieży. Uczniowie wspólnie zastanawiali się nad zaletami i wadami kupowania odzieży używanej, porównali ceny ubrań używanych i nowych. Wypracowane wnioski oraz spostrzeżenia prezentowali na platformie Padlet. Wśród uczestników przeprowadzono ankietę dotyczącą trendów modowych w poszczególnych krajach i grupach wiekowych. Druga faza projektu obejmowała: redagowanie i wysyłanie listów do wybranych producentów odzieży dotyczących warunków pracy, spełniania norm czystości, działań firm w zakresie ekologii, jakości produktów, respektowania praw człowieka. Kolejnym etapem było tworzenie logo i plakatów, a następnie przeprowadzenie w formie głosowania online konkursu na te promujące projekt. Dalsze działania to praca w pięciu międzynarodowych grupach warsztatowych nad plakatami prezentującymi zasady dokonywania świadomych i odpowiedzialnych zakupów ubrań. Publikacja plakatów i promocja zasad świadomych zakupów odbyła się w mediach społecznościowych. Następnie uczniowie zajęli się tworzeniem wirtualnego bazaru z ubraniami na platformie Padlet, umożliwiającego publikowanie ofert wymiany ubrań kolegom ze szkół partnerskich. W ramach działań projektowych młodzież podjęła się także: 1) przygotowania koszulek z logo projektu promujących ideę świadomych zakupów i podarowania” drugiego życia” ubraniom (uczniowie na własnych używanych strojach malowali logo, które zwyciężyło w przeprowadzonym wcześniej konkursie); 2) stworzenia gazetki online projektu (praca w międzynarodowych grupach warsztatowych) oraz promowania świadomych zakupów ubrań poprzez akcje informacyjne w mediach społecznościowych, telewizji lokalnej, na stronach poszczególnych szkół. Partnerzy projektu to uczniowie i nauczyciele z następujących szkół: Burdur Cumhuriyet Anadolu Liseli (Turcja) IES Palomeras Vallecas, Madrid (Hiszpania) Projekt był realizowany w okresie pandemii COVID-19. Przejście placówek na nauczanie zdalne nie wpłynęło jednak na przeprowadzenie przedsięwzięcia, a wręcz poszerzyło uczniom możliwości rzetelnej realizacji założeń projektu, efektywnych kontaktów z innymi uczestnikami. Udział uczniów w działaniach projektowych przyczynił się też do realizacji założeń podstawy programowej. Mimo ograniczeń związanych z poruszaniem się i bezpośrednim spotkaniem uczestnicy owocnie kontaktowali się ze sobą w j. angielskim przez trzy miesiące za pomocą różnych narzędzi TIK (ZOOM, Padlet, Facebook, Instagram, Canva, WhatsApp, Powtoon, Answergarden, Mentimeter). W trakcie projektu zostały rozwinięte zarówno metody pracy projektowej, wzmocnione techniki i metody pracy na odległość oraz rozwinięte kompetencje kluczowe w zakresie: wielojęzyczności, cyfrowe, rozumienia i tworzenia informacji, obywatelskie, świadomości i ekspresji kulturalnej.